Günümüzde, insanlar genellikle sahip oldukları maddi varlıklarla kimlik kazanma eğilimindedirler. Ancak unutulmaması gereken bir gerçek var: Mal ve mülkler geçicidir, sahipleri ise aslında bekçisidir. Bu dünya, bize verilen geçici bir emanettir ve gerçek sahibi Allah’tır. Yarın, buradan ayrıldığımızda mal ve mülklerimiz başkalarının olacaktır; bu yüzden kibirlenmek ve böbürlenmek yerine, bir gün hesap vereceğimizi unutmamalıyız.
Hayatımız boyunca, peşinde koştuğumuz mal ve mülklerin aslında geçici olduğunu unutmamız çok kolay oluyor. İnsanlar olarak sahip olduklarımızla övünüp, gözümüzü gerçek değerlerden ve manevi zenginliklerden ayırıyoruz. Oysa gerçek zenginlik, içimizdeki insanlık değerlerinde, paylaşma ve sevgiyle geçen zamanlarda gizlidir.
Bugünlerde sıkça duyduğumuz şeyler var: “Benim 20 tane dairem var, bir fabrikam var, şu var bu var…” Ancak bu varlıklar gerçek anlamda bizim değil; sadece geçici olarak sadece senin emanetinde bulunuyor. Önemli olan, bu varlıkları nasıl kullandığınız ve başkalarına nasıl faydalı olabileceğinizdir.
Fakirler, yetimler, yoksullar ve ihtiyaç sahipleri bizim için önemli birer testtir. Onlara el uzatmak, onların ihtiyaçlarını gidermek, Allah’ın bize verdiği nimetleri paylaşmak bizim asıl görevimizdir. Namaz kılmak da elbette önemlidir, ancak Allah’ın ibadetimize ihtiyacı yoktur; bizim Allah’a olan ihtiyacımız vardır. Bu yüzden, biraz daha insan olmalıyız ve çevremizdeki insanlara karşı merhametli ve şefkatli olmalıyız
Bugün, etrafımızda gördüğümüz kibir ve bencillik, aslında toplumumuzun içsel bir yarasıdır. Herkes, sahip olduğuyla övünürken unutuyor ki, bu dünya bizlere sadece emanet edilmiş bir mekandır ve yarın öbür dünyaya giderken geride sadece bir miras bırakacağız. Bu miras, ne kadar mal ve mülk biriktirdiğimizden çok, ne kadar sevgi ve iyilik yaydığımızla hatırlanacaktır.
Ahde vefa, sadece geçmişe karşı sorumluluklarımızı yerine getirmekle kalmaz, aynı zamanda geleceğe karşı da sorumluluklarımızı hatırlamaktır. Atalarımızın bize bıraktığı miraslara sahip çıkmak ve bu mirasları gelecek nesillere daha iyi bir dünya bırakacak şekilde korumak, insanlık olarak üzerimize düşen en önemli görevdir. Bu görevi yerine getirirken, unutmamamız gereken en önemli şey, insan olmanın ve insanca yaşamanın gerektirdiği değerleri hiçbir zaman yitirmemektir.
Son yıllarda, toplumumuzda gözlemlenen güvensizlik ve saygısızlık, aslında içsel bir çürümenin işaretleridir. İnsanlar, birbirlerine karşı samimiyetlerini kaybetmeye ve kendi çıkarları doğrultusunda yalan söylemeye başlamışlardır. Bu durum, toplumumuzun temel değerlerinin sarsılmasına yol açmakta ve insanların birbirlerine olan güvenini erozyona uğratmaktadır.
Geçmişte yaşadığımız felaketlerden çok daha büyük bir tehdit olarak, insanlık değerlerinin ve vicdanın zedelenmesi, toplumumuzun geleceği için ciddi bir risk oluşturmaktadır. Ancak umutsuzluğa kapılmak yerine, bu zorlu süreci fırsata çevirebiliriz. İnsanlık onurunu ve vicdanını yeniden hatırlayarak, toplumsal ilişkilerimizi güçlendirebilir ve gelecek nesillere daha yaşanabilir bir dünya bırakabiliriz.
İnsan olmanın temel şartı, her zaman doğruyu söylemek ve doğruyu yapmaktır. Toplum olarak birbirimize karşı dürüst olmalı, sözlerimizde ve davranışlarımızda tutarlı olmalıyız. Ahde vefa göstermeli, geçmişimizi unutmamalı ve geleceğe doğru emin adımlarla ilerlemeliyiz. Bu, hem bireysel olarak hem de toplumsal olarak mutluluğun ve huzurun anahtarıdır.
Sonuç olarak, bu dünyada bıraktığımız miras, aslında mal ve mülklerden çok daha fazlasıdır. Gerçek zenginlik, içimizde saklı olan sevgi, adalet ve insanlık onurudur. İnsan olarak, bu değerleri yaşatmak ve gelecek nesillere aktarmak bizim görevimizdir. Ahde vefa göstermeli, insanlık değerlerine sahip çıkmalı ve her zaman doğru olanı yapmalıyız. Ancak bu şekilde, gerçek mutluluğu ve iç huzuru bulabiliriz.REMZİ HAYTA-MALATYA FLAŞ HABER
İlgili
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)