6 Şubat depremlerinin ardından, Malatya’nın çarşı merkezi, adeta yüreklerimizi dağlayarak saniyeler içinde tarihe karıştı. Bu toprakların can damarı olan kent merkezi, bir anda yerle bir oldu; kaybedilen sadece binalar değildi, aynı zamanda bir şehrin ruhuydu. Çöken her duvarla birlikte Malatya’nın umudu, geçmişi ve geleceği de enkazın altında kalmış gibiydi. Depremin ardından yaşanan bu tarifsiz acı, hepimizin omuzlarına ağır bir yük bindirdi.
Bu yıkıntılar arasında, Malatya halkı birlikte ayağa kalkmanın, el ele vererek yaraları sarmanın yollarını aradı. Devlet hızla devreye girdi, çarşı merkezinde dükkânlarını kaybeden esnaflar için konteyner çarşılar kuruldu. Esnafımızın, hayata tutunmak ve yeniden işine dönmek için gösterdiği çaba takdire şayandı. Ayrıca, kendi imkânlarıyla dükkânlarının bulunduğu noktalara konteyner yerleştirmek isteyen esnaflara izin verildi, böylece ticaretin yeniden canlanması hedeflendi. Halk da bu çabaları desteklemek adına, alışverişlerini mümkün olduğunca yerel esnaftan yapmaya özen gösterdi. Umutlar yeşerdi, Malatya yeniden doğuyordu.
Ne var ki, iyi niyetle atılan bu adımların karşılığı, maalesef beklenenin aksi oldu. Malatya’nın iyileşme sürecinde, esnafların önemli bir kısmı bu durumu fırsata çevirmekten çekinmedi. Halkın fedakârlıkla ayakta tutmaya çalıştığı bu dükkânlar, kısa sürede fahiş fiyatların merkezi haline geldi. Aynı ürünün farklı dükkânlarda bambaşka fiyatlarla satılması, tüketicinin güvenini sarstı. Bu durum, halkın yerel esnafa duyduğu güveni derinden yaraladı ve giderek azalan bir müşteri kitlesiyle karşı karşıya bıraktı.
Vatandaşlar, yaşanan bu durumu sadece ekonomik bir mesele olarak görmüyor. Bu, bir vicdan meselesi, bir merhamet sınavı. Depremin vurduğu bu şehirde, herkes aynı acıyı yaşadı, aynı zorluklarla mücadele etti. Ancak bugün, kazıklandığını hisseden Malatya halkı, artık bu yükü tek başına omuzlamak istemiyor. Fahiş fiyatlarla vatandaşın cebini boşaltan esnafa destek vermek, bu zor günlerde mümkün değil.
Malatyalılar, esnafın vergisini ödemesini, devletin sağladığı imtiyazları kötüye kullanmamasını bekliyor. 31 Ağustos’ta sona erecek olan vergi erteleme sürecinin uzatılması için başlatılan kampanyaya halkın destek vermemesi, esnafın bu tutumuna duyulan tepkinin en açık göstergesi. Depremden bu yana kira ödemeyen, su faturası ödemeyen, her türlü destekten yararlanan esnaf, halkın bu güvenini suistimal etmemeli. Bu noktada, esnaf örgütlerinin ve sivil toplum kuruluşlarının da sesini yükseltmemesi, Malatya halkını hayal kırıklığına uğratıyor. Bu sessizlik, bir tür onaylama olarak algılanıyor ve bu da tepkinin artmasına neden oluyor.
Şimdi, Malatya esnafına bir çağrıda bulunma vaktidir. Bu şehir, sizinle birlikte yeniden doğmayı bekliyor. Ancak bu yeniden doğuş, sadece fiziksel değil, manevi değerlerle de anlam bulmalı. Esnaf, halkıyla el ele vererek, adil ve merhametli bir ticaret anlayışını benimsemeli. Vicdan terazisinde ölçülen her ürün, her hizmet, bu şehrin geleceğini şekillendirecek. Unutmayalım ki, bugünün kazancı, yarının kaybı olmasın. REMZİ HAYTA-MALATYA FLAŞ HABER
İlgili
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)